sotosblog

Τρεις οι Μοίρες, κατά την Μυθολογία: Κλωθώ, Λάχεσις και Άτροπος.

Τίποτε περισσότερο από μοιραίος, ένας μοιραίος ανάμεσα στους μοιραίους –λιγότερο ή περισσότερο θα έρθει η ώρα που θα αποτιμηθεί και αυτό– ο Φίλιππος Σαχινίδης, αμέσως μετά την «συμφωνία» των τριών να παραταθεί το Χαράτσι Βενιζέλου και για το 2013, διερωτήθηκε: «Σε τι θα ωφελούσαν πρόωρες εκλογές;» Εννοείται ένα «άλλωστε», εννοείται ένα «διότι αυτό θα γινόταν, αν δεν συμφωνούσαμε». Τι «εννοείται» δηλαδή… Το είπε: «Αυτήν τη στιγμή γράφουμε το εγχειρίδιο “καλής συμπεριφοράς” για το πώς συμπεριφέρονται τρεις αρχηγοί κομμάτων σε κυβέρνηση συνεργασίας.»

Η προεργασία που μεσολάβησε για να νομιμοποιηθεί το αισθήμα της ματαιότητας γύρω από το αίτημα για εκλογές είχε ήδη ετοιμάσει καλά το έδαφος για τέτοιες δηλώσεις. Προηγήθηκαν οι δημοσκοπήσεις που έδειχναν ότι η πλειονότητα θεωρούσε την κυβέρνηση ως «αναγκαίο κακό»: σύμφωνα με τα «ευρήματα» ο κόσμος την αποδοκίμαζε μεν, αλλά την ανεχόταν ως προτιμότερη. Υποτίθεται. Αυτά ως πρώτο ανάχωμα. Ως δεύτερο, Ν.Δ. και Σύριζα ισοψηφούσαν –στην καλύτερη περίπτωση για την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Οπότε, για όσους δεν κατάλαβαν προστέθηκε μετά ως κερασάκι στην τούρτα και ο Σαχινίδης, λέγοντας «τι νόημα θα είχε;» Εδώ εννοείται ένα «αφού δεν είναι βέβαιο ότι θα τις έπαιρνε ο Σύριζα».

Φρονώ ότι κάτι τέτοια δεν πρέπει να μένουν αναπάντητα· δεν είναι αυτά άκακα και ανούσια λόγια, για να τα προσπερνάει κανείς. Όσοι γνωρίζουν το σχετικό ανέκδοτο θα με καταλάβουν, όταν πω ότι… είναι καφετιέρες που γίνονται τρένα. Κι ας ζούμε ήδη το Εξπρές του Μεσονυκτίου!

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε:

Αυτή η κυβέρνηση συνεργασίας είναι εντελώς άχρηστη και ανίκανη. Δεν με ενοχλεί καθόλου που συμφωνεί με την άποψή μου η Τρόικα. Θα με ενοχλούσε, αν είχα έστω και ένα σημάδι ότι μόνο υποδύεται την άχρηστη μήπως και μας γλυτώσει από κανένα μέτρο, που επιβάλλουν οι Τροικανοί. Αντιθέτως! Αυτοί εδώ δεν χάνουν ευκαιρία να μας αποκαλύπτουν κάθε τρεις και λίγο ότι όσα κάνουν θα τα έκαναν και μόνοι τους –στο πλαίσιο του δόγματος Πάγκαλου ότι «το Μνημόνιο είναι ευλογία». Με εξαίρεση, υποτίθεται, το Χαράτσι Βενιζέλου. Που το βαφτίζουν τώρα αλλιώς. Νονοί!

Αυτή η κυβέρνηση είναι τόσο ανίκανη που δεν κατάφερε να φτιάξει μια τράπεζα δεδομένων για να μην αμφισβητεί την αποτελεσματικότητά της ο Τόμσεν και η παρέα του. Και τρέχουν τελευταία στιγμή για να γράψουν το εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς του Σαχινίδη. Κατάλαβες, φίλε μου; Ένας ολόκληρος λαός σε άσκηση επί χάρτου, αλλά με πραγματικά πυρά!

Αυτή η κυβέρνηση είναι και θρασύτατη. Δεν της φτάνει η παγκοσμίως πιστοποιημένη ανικανότητά της, ετοιμάζεται εντός των ημερών να μας ανακοινώσει και τις γενικές κατευθύνσεις της εθνικής στρατηγικής για τα επόμενα τέσσερα χρόνια!!! Πόσα θαυμαστικά να βάλω;

Αυτή η κυβέρνηση, εκτός από ανίκανη, άχρηστη και θρασύτατη, είναι επιπλέον και εντελώς ανήθικη. Μια τράπεζα δεδομένων δεν μπορούν να φτιάξουν, αλλά τράπεζες ξέρουν να χαρίζουν! Και τη ληστεία σε βάρος των κυπριακών τραπεζών ξέρουν να την διαπράττουν· και μετά να την καλύπτουν… κολεγιά!

Αυτή η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για την παραμονή της στην εξουσία. Θα έλεγα ότι καλώς το εξομολογήθηκε ο Σαχινίδης, αν και δεν χρειαζόμασταν τον Σαχινίδη για να το πληροφορηθούμε.

Αυτή η κυβέρνηση… Αλλά γιατί κουράζομαι; Ρωτάει ο Σαχινίδης τι νόημα θα είχαν οι πρόωρες εκλογές; Τον ερωτώ κι εγώ σε απάντησή του: τι νόημα είχαν οι προηγούμενες, που ήσαν και αυτές πρόωρες; Τι νόημα, αφού δεν προσέθεσαν τίποτε παρά νέους μοιραίους στους μοιραίους, όμοιους του Σαχινίδη, πάνω από τον Σαχινίδη, δίπλα του και παντού μας;

Πιστεύει μήπως αυτός, πιστεύουν μήπως οι τρεις και η κουστωδία τους ότι θα τις κερδίσουν, όπως δήθεν τους επιτρέπουν οι δημοσκοπήσεις να ονειρεύονται; Τότε προς τι η αγωνία και τα εγχειρίδια; Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!

Από την άλλη, φοβάται μήπως κανείς ότι αν δεν τις κερδίσουν, μας επιφυλάσσεται ένας ακόμα μοιραίος, που ωστόσο οι άλλοι μοιραίοι δεν τον θέλουν για παρέα, διαψεύδοντας μια από τις παλαιότερες παροιμίες του λαού μας, ότι δηλαδή «όμοιος τον όμοιον αεί πελάζει»; Και σε αυτό υποκρίνονται; Ε, τότε να τους βγάλουμε το καπέλο! Αλλά αν το βγάλουμε και αυτό, ε, θα μείνουμε πλέον τελείως τσίτσιδοι! Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά ήμασταν μέχρι τώρα πελάτες στο στριπτιζάδικο… Λουσμένοι, αλλά πελάτες.

Μπορεί, κατά την γνώμη του Σαχινίδη, οι πρόωρες εκλογές να μην ωφελούν, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι δεν μας τις οφείλουν κιόλας. Το πρόβλημα είναι ότι το αν και πότε θα γίνουν, προς το παρόν το αποφασίζει ελόγου του ο ίδιος και οι άλλοι μοιραίοι. Έχει όμως η μοίρα και τους δικούς της δρόμους, να ξέρετε.