تابستونه هوا سرد دمش گرم

گزارش های پراکنده
امروز سیدنی زیر بارش مداوم باران شسته می شود. از دیروز هشدارهای هواشناسی شروع شد و پلیس از رانندگان خواسته که از ترددهای غیر ضروری خودداری کنند. این اخبار به سرعت منتشر شد و بر صدر اخبار نشست. اصولا در استر آباد اخبار هواشناسی بسی مهم است شاید هم برای اینکه اتفاق دیگری اینجا نمی افتد. اوایل مهاجرت از ایران این همه تاکید بر هوا بیش از حد و لوس به نظر می امد. ولی بعد از چند سال ما هم کم کم عادت کردیم و بی اختیار هر روز دمای هوا را چک می کنیم که از اخبار جوی روز عقب نمانیم. این جوگیر شدن به حدی ست که در موردش گزارش هم تهیه می کنیم.
بنا بر همین گزارشات واصله، دیشب از عصر ابرها تیره و تار شدند و معلوم بود که آسمان آبستن طوفان است‌. حدود ساعت ۴ صبح بود که نصف مردمی که من در فیس بوک می شناسم با غرش آسمان و صدای شدید باران از خواب پریدند. بنا بر اخبار واصله هیچ کس در این حادثه آسیب جانی ندید. پیش بینی های هواشناسی حاکی از آن است که سیدنی امروز به اندازه ی جیره ی یک ماه بارانش را در عرض دو ساعت دریافت خواهد کرد. دانشمندان به این پدیده سوراخ شدگی سقف آسمان می گویند. برخی معتقدند که امروز روز قشنگی می تواند باشد مشروط بر آنکه در خانه بمانید و از پنجره با یک فنجان چای به سطوح دایره های متمرکزالمرکزی که قطره ها می سازند خیره شوید. آنهایی که از چنین امتیازات لوکسی در زندگی شان برخوردار نبودند یحتمل مثل گزارشگر این سطور در ترافیک زیر باران مانده اند. برخی از رانندگان شاید ناسزایی هم زیر لب نثار باران که در لطافت طبعش خلاف نیست، کرده باشند. قصد فضولی ندارم ولی چرا به باران فحش می دهید؟ هر چه فریاد دارید سر آنهایی بکشید که امروز را تعطیل رسمی اعلام نکردند. یاد ایران به خیر، چپ می رفتیم راست می آمدیم یک مناسبتی بود و تعطیل رسمی داشتیم. روزهای برفی، روزهای آلودگی هوا، یادش بخیر همیشه بهانه ای برای خوشحالی داشتیم.
اینجا کلا تا قرن ها امکان تعطیلی غیر مترقبه نداریم. برف که نمی آید، حتی کویین (لانگ لیو د کویین) هم دور از جان ارتحال نمی کند‌ وفاتش را تعطیل کنند ما یک روز بمانیم در منزل به سقف خیره شویم. واقعا زندگی که درش حتی روزنه ی امید یک روز تعطیلی در چند قرن آینده نباشد زندگی سختی است. یاد روزهای بارانی خودمان و سیل گرفتگی معابر به خیر. شک ندارم چنین سیلی اگر ۱۲۰۰۰ کیلومتر آن طرف تر آمده بود الان همه زیر لحاف مشغول ترنم باز باران با ترانه بودیم که با گهر های فراوان، می خورد بر بام خانه.
شاد و خشک بمانید.
فضول محل