มนุษย์ครึ่งเทพขอระบาย!!! นิยายเทพเจ้ากับอะไรๆ ก็โยนมาให้พวกเขาแก้

เคยสงสัยไหมในนิยายที่มีโครงเรื่องมาจากพวกเทพปกรณัม ไม่ว่าจะปกรณัมกรีกอย่าง ‘เพอร์ซีย์ แจ็กสัน’ หรือ ปกรณัมนอร์สอย่าง ‘แม็กนัส เชส’ ที่ตัวดำเนินเรื่องมักจะเป็นเผ่าพันธุ์ลูกๆ ของเทพเจ้าอย่าง ‘มนุษย์ครึ่งเทพ’

และก็เป็นลูกเทพเหล่านี้แหละที่มักจะคอยมาทำภารกิจต่างๆ นานา ที่เบื้องหลังเป็นการแก้ปัญหาที่พวกเทพเจ้าตัวแสบได้ก่อเอาไว้ เห็นแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ว่าตกลงพวกเทพเจ้าเขาทำอะไรกันบ้างนอกจากก่อปัญหาฮ่าๆ

วันนี้เราเลยเอาความอัดอั้นของ ‘มนุษย์ครึ่งเทพ’ที่ต้องมาคอยเช็ดก้นให้พวกเทพเจ้ามาระบายให้ฟัง

1.งาน Routine ของ ‘เทพเจ้า’ เขาทำอะไรกันบ้างเนี่ย???

หน้าที่ของเทพเจ้าคือปกปักษ์รักษาดูแลโลกสีน้ำเงินใบนี้ให้ปลอดภัยจากอันตรายทั้งหลายเพื่อให้เหล่ามนุษย์และสรรพสัตว์อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ถ้าพูดถึงครีเอทีฟ= ก็ต้องคิดงานในแต่ละวัน นักเขียน= ก็ต้องเขียนต้นฉบับส่ง (อย่างลุง Rick riordan) หมอ = รักษาคนไข้ ฯลฯ ในแต่ละอาชีพมีหน้าที่ของตัวเองในแต่ละวัน พูดไปก็อดสงสัยไม่ได้ว่างานของเทพเจ้าในแต่วัน เขาทำอะไรกันบ้าง เพราะดูเหมือนว่างกันเหลือเกิน

มนุษย์กับการตั้งคำถามและมุมมองต่อสิ่งที่เหนือกว่า

มนุษย์มีสิ่งที่ต้องทำในแต่ละวันเพื่อให้ชีวิตดำเนินต่อไป บางครั้งการเอาชีวิตของตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนที่ดูจะเหนือกว่า สบายกว่า และตั้งคำถามว่าเขาคู่ควรหรือไม่มักเป็นความคิดที่ติดอยู่กับคนเรามาช้านานและคำตอบนั้นก็ไม่มีใครตอบได้นอกจากเราจะหาคำตอบนั้นด้วยตัวเอง เทียบกันก็เหมือนกับมุมมองของมนุษย์ที่มองเหล่าเทพเจ้าว่าพวกเขาทำอะไรกันบ้างในแต่ละวันทำไมดูสบายๆ จัง

2.ทำไมเทพเจ้าถึงไม่ทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดี

ถ้าเรามาพูดถึงวีรกรรมของเหล่าเทพเจ้าตามที่ประวัติศาสตร์เคยบันทึกมาพวกเขาต่างได้ชื่อว่าเป็น‘วีรบุรุษวีรสตรี’ กันทั้งนั้น แต่เบื้องหลังความยิ่งใหญ่นั้น ผู้ที่ศึกษาหรืออ่านเรื่องของปกรณัมเทพเหล่านี้น่าจะรู้กันดี ว่าความประพฤติของเทพพวกนี้นั้นก็ไม่ได้ดีเหมือนกับผลงานเท่าไรนัก ไหนจะเรื่องชู้สาวเอย เรื่องแย่งลูกแย่งเมียเอย เรื่องใช้อำนาจเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเองเอยและอีกหลายๆ เรื่องฉาวโฉ่ที่ถ้าเทียบกับมนุษย์แล้ว คงหนีไม่พ้นติดคุกตลอดชีวิตหรือประหารไปแล้ว แล้วถ้าคุณเทพเจ้าทั้งหลายยังทำตัวกันแบบนี้ลูกหลานหรือคนรุ่นหลังที่ไหนจะมาให้ความเคารพกัน เพราะฉะนั้นจึงขอฝากข้อความนี้ผ่านเฮียไปบอกพวกเทพด้วยว่า ‘หัดทำตัวดีดีซะบ้าง’ (เฮียไม่เกี่ยวนะเฮียเป็นแค่ผู้ส่งสาร)

ส่งต่อสิ่งดีๆ เพื่ออนาคตที่สงบสุขดีกว่าไหม

ในด้านของมนุษย์ที่สืบทอดทั้งความรู้ความสามารถเจตจำนงรวมไปถึงวัฒนธรรมประเพณี การสืบทอดสิ่งที่ดีให้กับลูกหลานจะเป็นตัวกำหนดอนาคตของโลกใบนี้ว่าพวกเขาจะนำสิ่งที่ได้สืบทอดไปพัฒนาเพื่อโลกให้ดีขึ้นได้อย่างไรและเมื่อถึงเวลาพวกเขาก็จะส่งมันต่อไปยังคนรุ่นต่อไปอีก ฉะนั้นการประพฤติตัวที่ดีย่อมส่งผลกับอนาคตโดยตรงแต่สิ่งที่พวกท่านทำมันก่อให้เกิดอะไรบ้าง  สงคราม ความขัดแย้ง  ความแค้น ฯลฯ นี่จึงเป็นอีกข้อคิดที่เราได้จากนิยายเทพปกรณัม

3.หัดแก้ปัญหาที่ตัวเองเป็นก่อซะบ้าง พวกเราเบื่อจะแก้ให้แล้ว

หลายครั้งหรือทุกครั้งเลยก็ว่าได้ (พูดแล้วขึ้น) ทุกภารกิจของพวกเรามักจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เหล่าเทพเจ้าได้ก่อเอาไว้เสมอ อย่างปีศาจเมดูซ่าที่บาดหมางกับอาธีน่าและถูกสาปกลายเป็นปีศาจที่มาสร้างความวุ่นวายให้พวกมนุษย์ แทนที่อาธีน่าจะพูดคุยกับเมดูซ่าดีๆ ก็คงไม่เป็นปัญหากับมนุษย์โลกและพวกเราขนาดนี้

ยัง ยัง ยัง (เอาให้หมด) ไหนจะ 3 เทพเจ้าใหญ่สุด ที่มีเมียเยอะเหลือเกินแถมบางคนยังไปแย่งเขามาด้วย เป็นถึงเทพจีบหญิงไม่เป็นรึไง พอเป็นแบบนี้ก็ต้องมีคนที่คับแค้นใจที่ถูกแย่งคนรักบ้าง ถูกแยกกับลูกของตน จนกลายเป็นการก่อเรื่องราววุ่นวายต่อมาอีกพวกท่านเห็นบ้างไหมว่าพวกท่านทำให้โลกนี้วุ่นวายขนาดไหน

แล้วที่เจ็บที่สุดคือพวกท่านไม่เคยลงมาแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ต้องมาเป็นภาระพวกเรา(มนุษย์ครึ่งเทพ) มาแก้ปัญหาให้ทุกที โดยเรียกการแก้ปัญหาให้ดูดีว่า ‘ภารกิจ’ บอกเลยว่าพวกเราก็เหนื่อยเป็นนะ ครับ/ค่ะ ท่านเทพทั้งหลายเห็นใจกันหน่อยเถอะอย่างน้อยก็มาช่วยแก้ปัญหาที่ตัวเองก่อขึ้นมาหน่อย

ความรับผิดชอบต่อสิ่งที่ทำและการเคารพผู้อื่น

เมื่อเราเติบโตมาถึงช่วงหนึ่งของชีวิต ช่วงที่อะไรๆ ก็ต้องเป็นเราที่แก้ปัญหาเองไม่มีพ่อแม่หรือใครมาช่วยอย่างทุกครั้ง มันคือชีวิตที่ต้องมีความรับผิดชอบทั้งในหน้าที่การงานเมื่อทำงานผิดพลาดก็ต้องเป็นเราที่ต้องรับผิดชอบในความผิดนั้นเอง เมื่อเทียบกับตอนเด็กแล้วเมื่อเราทำผิดมักจะมีความเชื่อที่คุมหัวเราอยู่ว่า ‘ยังเด็ก’ซึ่งทำให้เราทำอะไรก็ไม่มีความผิด แต่พอไม่มีสิ่งนั้นแล้วเราต้องรับผิดชอบกับสิ่งต่างๆ ในโลกด้วยตัวเอง

อีกนัยหนึ่งเมื่อเราเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบชีวิตตัวเองได้แล้ว เมื่อนั้นเราจะเข้าใจคนอื่นมากขึ้น รับรู้ถึงความเจ็บปวดของคนอื่นมากขึ้นและเราก็จะเมตตามากขึ้นด้วยเช่นกัน ซึ่งเห็นว่าเหล่าเทพเจ้านั้นยังไม่มีสิ่งเหล่านี้มากเท่าที่ควรเพราะพวกท่านมักสร้างปัญหาอยู่บ่อยครั้งและให้คนอื่นเป็นผู้แก้ปัญหาให้ อีกทั้งยังใช้อำนาจที่มีข่มเหงผู้ที่ต่อต้าน และส่วนใหญ่คนเหล่านั้นมักเป็นผู้ถูกกระทำจากสิ่งที่พวกท่านได้ทำลงไปด้วย

ไม่ว่าจะมนุษย์หรือว่าเทพเจ้าต่างมีทั้งส่วนที่ดีและไม่ดีเสมอ การสอดแทรกเรื่องราวเหล่านี้ลงในนิยายแฟนตาซีปกรณัม ก็เป็นอีกหนึ่งข้อคิดที่ได้จากการอ่านนิยาย เพื่อให้เราได้แยกแยะถึงสิ่งที่เหมาะสมและไม่เหมาะสมมองเห็นแง่มุมต่างๆ ของปัญหา ทั้งกับตัวเองและผู้อื่นจนสามารถหาทางออกที่ถูกต้องได้ และเมื่อคิดได้เช่นนั้นการอ่านนิยายก็จะไม่ใช้เพียงการจิ๋นโน้นนี่เพื่อความบันเทิงอย่างเดียวอีกต่อไป แต่มันจะกลายเป็นผลงานที่สามารถส่งต่อสิ่งดีๆ ไปยังคนรุ่นหลังได้อีกด้วย

ป.ล. หวังว่าเหล่าเทพเจ้าและลุง rick riordanจะได้รู้ซะบ้างว่ามนุษย์ครึ่งเทพเหนื่อยขนาดไหน แนะนำนะงานหน้าเอา 3 มหาเทพลงมาโลกมนุษย์แบบอะพอลโลบ้างจะได้รู้สึก

ใครที่ยังมองภาพไม่ออกว่าเมื่อเทพเจ้าต้องมาเป็นมนุษย์จะรู้สึกอย่างไรเข้าไปอ่านได้ใน‘the tale of apollo’

ผลงานภาคต่อของ ‘เพอร์ซีย์ แจ็กสัน’ เมื่อเทพเจ้าแห้งพระอาทิตย์ต้องตกอับมาอยู่ในร่างมนุษย์ผู้อ่อนแอจะเป็นอย่างไรเข้าไปหาอ่านกันได้ที่ลิงก์นี้เลย >>> http://bit.ly/2vYqAjE <<<