น้ำเต็มแก้วในมุมมองใหม่...ถ้าสละได้ ก็เปลี่ยนแปลงได้ หากสละไม่ได้ ก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้
การเทกาแฟนลงไปในแก้วนม จนน้ำในแก้วเปลี่ยนจากนมเป็นกาแฟได้ ก็เพราะแก้วได้สูญเสียนมที่มีอยู่เดิมในแก้วไป หากแก้วนั้นกักเก็บนมไว้ได้ดังเดิมอย่างเหนียวแน่น ก็ไม่มีวันจะรับกาแฟลงไปได้ http://winne.ws/n19215
น้ำเต็มแก้วในมุมมองใหม่...
การเทกาแฟนลงไปในแก้วนม จนน้ำในแก้วเปลี่ยนจากนมเป็นกาแฟได้ ก็เพราะแก้วได้สูญเสียนมที่มีอยู่เดิมในแก้วไป
หากแก้วนั้นกักเก็บนมไว้ได้ดังเดิมอย่างเหนียวแน่น ก็ไม่มีวันจะรับกาแฟลงไปได้
ยกตัวอย่างเช่น หากนำแก้วนมไปแช่จนแข็ง แล้วค่อยๆ เติมกาแฟที่เย็นลงไปภายหลัง กว่ากาแฟจะไปแทนที่นมได้ ก็ต้องใช้เวลามากขึ้น เพราะต้องรอให้นมละลายไปเสียก่อน
เมื่อเปรียบเทียบกับแก้วเปล่า การเติมกาแฟลงไปในแก้วที่มีนมอยู่เต็มเพื่อเปลี่ยนจากแก้วนมเป็นแก้วกาแฟ ย่อมต้องใช้เวลามากกว่าการเติมกาแฟลงไปในแก้วเปล่าหรือแก้วที่มีพื้นที่ว่างมากกว่า
แก้วที่เต็ม จะไม่สามารถรองรับอะไรได้ นอกจากยอมสละสิ่งที่มีอยู่เดิม ตราบเท่าที่แก้วไม่ยอมปล่อยนมที่มีอยู่เดิมออกไป จะไม่สามารถรองรับกาแฟได้
หากคนเราทำตัวดั่งแก้วที่เต็ม การเปลี่ยนแปลงหากจะมีได้ ก็อาจต้องยอมสละสิ่งที่ยึดไว้อยู่ออกไปเสียก่อน
ถ้าสละได้ ก็เปลี่ยนแปลงได้
หากสละไม่ได้ ก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้
หากสละได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็เปลี่ยนแปลงได้บางส่วน อาจออกมาเป็นรูปแบบของการผสมผสาน
โดยทั่วไป การวิจารณ์คนอื่นจะเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่นั้น ไม่ใช่เรื่องที่เราต้องไปถกเถียง แต่จากประสบการณ์ในชีวิต ผมเห็นว่าทุกคนเปลี่ยนแปลงได้หากปัจจัยถึงพร้อม เพียงแต่ระดับความยากง่ายจะไม่เท่ากัน
การเปลี่ยนแปลงได้ยาก หรือง่าย ก็ไม่ใช่สิ่งที่จะมาตัดสินว่าดีหรือไม่ดี เพราะของใหม่ใช่ว่าจะดีกว่าของเดิมเสมอไป หากของเดิมดีกว่าอยู่แล้ว สู้ไม่เปลี่ยนเสียจะดีกว่า
....เพียงแต่ในการเอาชีวิตรอด ผู้ที่อยู่รอด ไม่ใช่ผู้ที่แข็งแรงหรือดีที่สุดเสมอไป แต่จะเป็นผู้ที่สามารถปรับตัวเพื่อรับมือกับการเปลี่ยนแปลงได้ดีกว่า
ปัจจุบันเป็นสังคมของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ไม่ใช่เพียงการเรียนรู้ฝ่ายเดียว หรือไม่ใช่คิดว่าจะสอนอย่างเดียว...
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10214246007285729&id=1281720771
