1. ถามเพราะไม่รู้ ไม่เคยได้ฟังมาก่อน

    2. ถามเพื่อเทียบเคียงกับความรู้ที่เคยได้ยินได้ฟังมา

     3. ถามเพื่อคลายความสงสัยเรื่องที่ค้างอยู่ในใจ

     4. ถามเพื่อให้ผู้ฟังคล้อยตาม

     5. ถามเพื่อจะตอบซะเอง ให้ผู้ฟังเข้าใจ

ด้วยเหตุผลในการถามที่หลากหลายนี้เอง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสวิธีตอบคำถามไว้ 4 วิธี คือ

     1. ตอบแง่เดียว ตอบทางเดียว เช่น

     คำถาม : สรรพสิ่งในโลก มีอะไรบ้างที่ไม่ผุพัง?

     คำตอบ : ผุพังทุกอย่าง เพราะสรรพสิ่งในโลก ล้วนตกอยู่ในอำนาจไตรลักษณ์ คือ เปลี่ยนแปลง ไม่คงที่ ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ และไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง

     2. แยกแยะตอบ เช่น

     คำถาม : ถ้าใส่บาตรทุกวันแล้วจะได้ไป

สวรรค์มั้ย?

     คำตอบ : ไม่แน่ จะไปสวรรค์หรือไม่ อยู่ที่ใจผ่องใส หรือใจเศร้าหมอง ดังที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า จิตเต อสังกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกังขา เมื่อจิตผ่องใส ไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นอันหวัง

     ถ้าใกล้ตาย นึกถึงภาพใส่บาตรได้ ปลื้มใจ จิตผ่องใสจนละสังขาร ได้ไปสวรรค์ แต่ถ้าไปนึกถึงบาปอกุศลที่เคยผิดพลาดทำมาในอดีต จิตขุ่นมัวเศร้าหมองจนละสังขาร ทุคติเป็นอันหวัง

     3. ย้อนถามแล้วตอบ เช่น

     คำถาม : พระพุทธเจ้ามีจริงหรือ? เพราะไม่เคยเห็น...

     คำตอบ : ปู่ของคุณ มีมั้ย? ปู่ของปู่ล่ะ มีมั้ย? แล้วปู่ของปู่ ของปู่ ของปู่ ของปู่ล่ะ มีมั้ย? เคยเห็นหรือเปล่า?

     4. งดตอบ ไม่ตอบ เช่น

     คำถาม : เมื่อประมาณปีพ.ศ. 2540 มีสื่อมวลชนบางฉบับเข้าไปถามพระมหาเถระ มีตำแหน่งเป็นกรรมการมหาเถรสมาคมว่า นิพพานเป็นอัตตา หรืออนัตตา (อัตตา แปลว่า ใช่ตัวตน, อนัตตา แปลว่า ไม่ใช่ตัวตน สรรพสิ่งที่อยู่ในภพ ทั้งคน สัตว์ สิ่งของ ล้วนผุพังไปสู่ความแตกสลาย สุดท้ายแล้วก็หาตัวตนไม่พบ เรียกว่า อนัตตา)

     คำตอบ : คำถามนี้ ผู้ที่ตอบได้ ต้องมีภูมิธรรมเป็นพระอรหันต์ เมื่อไหร่ที่อาตมาบรรลุเป็นพระอรหันต์แล้ว จะตอบ...นี้คือ คำตอบที่ไม่ได้คำตอบ...