Direct naar artikelinhoud
Ik leefde een week lang leven op poedervoedsel van Jimmy Joy

Ik leefde een week lang leven op poedervoedsel van Jimmy Joy

Tekst

Een sap- of detoxkuur doen: hoe is dat nou écht? Vijf online redacteuren besluiten een week hun eetregime om te gooien. Drie volgen een sapkuur, een gaat voor een combinatie van sla, soep en sapjes en een probeert een week te leven op shakes. Vandaag: redacteur Jessica Sindelka (25).

Je mixt water met poeder, even shaken, en klaar is je maaltijd. Dat is de voeding van Jimmy Joy in een notendop. Doe dit drie keer per dag en je bent volledig voorzien van alle voedingsstoffen die je nodig hebt. Mineralen, vitaminen, proteïnen, eiwitten, koolhydraten: you name it en het zit erin. Dus ben je druk of heb je een hekel aan koken? Dan zou dit weleens helemaal jouw ding kunnen zijn.

Zo’n poederdieet zou met name populair zijn onder workaholics (want: lange dagen) en studenten (want: goedkoop). Het idee kwam van een Amerikaanse softwareontwikkelaar die de charme van boodschappen doen, koken en eten niet meer inzag. Onder de naam Soylent bracht hij het product op de markt. Jimmy Joy – voorheen Joylent – is de Nederlandse versie hiervan.

Zelf hecht ik – in tegenstelling tot de initiatiefnemer – wel waarde aan koken en eten (lees: deze onderdelen vormen een belangrijk deel van mijn sociale leven) dus ik vind dit dieet een flinke uitdaging. Toch wil ik het proberen: zeven dagen lang leven op poedershakes.

Ik heb het poeder in vier smaken: aardbei, banaan, chocola en vanille. Alle vier zijn veganistisch, en bevatten per zak alle voedingsstoffen die ik op een dag nodig heb. Let’s go!

Een sap- of detoxkuur doen: hoe is dat nou écht? Vijf online redacteuren besluiten een week hun eetregime om te gooien. Drie volgen een sapkuur, een gaat voor een combinatie van sla, soep en sapjes en een probeert een week te leven op shakes. Vandaag: redacteur Jessica Sindelka (25).

Dag 1

Ik kies de eerste dag voor bananensmaak. Eerste indruk: hij kan niet op tegen m'n dagelijkse havermoutje in de ochtend, maar de shake smaakt toch beter dan verwacht. Helaas blijft het spul – hoe goed geschud ook – een beetje smaken naar poeder. Maar ik kom de dag gemakkelijk door.

Klachten: ik klok ’s ochtends zonder nadenken in een keer een halve fles weg. Geen slimme zet, want het spul is hartstikke voedzaam – in één fles zitten zo’n 700 calorieën. Damn, wat zit ik vol!

Ik voel me: niet anders dan normaal.

Dag 2

Vandaag werk ik op de redactie. Daar barst het altijd van het eten, dus ik vrees dat dit geen makkelijke dag wordt. Gelukkig doen vier van mijn collega’s ook een food challenge, dus ik heb support. Mijn poederdieet valt vergeleken met hun detox- en sapkuren nog mee: waar zij zo’n 700 calorieën per dag binnenkrijgen, zit ik gewoon aan de 2000. Je suis contente.

Klachten: hoewel ik weet dat mijn shakes vol zitten met goede voedingsstoffen, heb ik niet het idee dat ik heel gezond leef. Simpelweg doordat ik alleen poeder met water drink. Zal wel tussen m’n oren zitten.

Ik voel me: nog steeds niet anders dan normaal. Wel heb ik continu het gevoel dat ik muffig uit m’n mond ruik.

Dag 2

Dag 3

Vandaag werk ik thuis. Dat ik in mijn eentje ben, vind ik wel fijn. Zo word ik tenminste niet geconfronteerd met etende mensen. Ik ga dan ook bewust niet naar het lunchtentje waar ik normaal zit op mijn thuiswerkdag. Al het eten in huis ligt buiten zicht, behalve twee appels. Die kijken me lonkend aan. Ik denk dat ik nog nooit zoveel zin heb gehad om mijn tanden in een stuk fruit te zetten.

Klachten: ik blijf moeite hebben met doseren. Als de fles naast me staat, ben ik geneigd in het tempo te drinken waarmee ik normaal drink. Daarom besluit ik om steeds een paar slokken te nemen en de fles daarna in de koelkast te zetten.

Ik voel me: een beetje vriendloos.

Dag 4

Ik ga met m’n vriend naar de bioscoop. Terwijl hij lekker popcorn en een biertje bestelt, zit ik naast hem met een flesje water en mijn bananenshake. Dit voelt toch wel een beetje stom.

Klachten: de fles heeft gelekt in m’n tas, dus al mijn spullen ruiken nu naar aardbei. Note to self: let op dat ie goed dichtzit, te horen aan de klik bij het sluiten.

Ik voel me: even fit en energiek als normaal. ’s Middags heb ik zelfs een rondje hardgelopen.

Dag 5

Ik word steeds beter in het bereiden van m’n shakes. Inmiddels weet ik dat ik ze het best een tijdje in de koelkast kan laten staan voordat ik ze drink. Dan is het poeder goed opgenomen en smaakt ie een stuk beter. Ik heb vandaag zowaar het idee dat ik een chocolademilkshake drink! Ook krijg ik een tip van een collega die het spul eerder geprobeerd heeft: gooi er ijsklontjes bij en blend de boel.

Klachten: geen.

Ik voel me: lichamelijk goed, maar mentaal ben ik steeds meer bezig met eten. Ik heb geen honger, maar gewoon zin om ergens op te kauwen.

Dag 6

Op werk wordt vandaag een afscheidsborrel georganiseerd. Als de geur van bitterballen m’n neus binnendringt neem ik gauw een paar grote slokken van m’n shake, zodat ik snel vol zit. Met de gedachte dat de week bijna voorbij is, hou ik me sterk. ‘s Avonds moet ik 3,5 uur salsales geven en dat gaat slechter dan verwacht. Aan het einde van de tweede les ga ik bijna van m’n stokkie. Gelukkig komt mijn vriend me redden met een nieuwe voorraad shakes. De arme jongen heeft daardoor zelfs de tweede helft van Olympique Lyon - Ajax gemist. Ik sta nu bij ‘m in het krijt, denk ik.

Klachten: omdat ik tussen 18.00 en 21.30 uur geen shake heb aangeraakt, voel ik me duizelig en slap. Gelukkig is dat gevoel snel weg zodra ik weer drink. Conclusie: blijf constant drinken.

Ik voel me: niet best. Niet alleen vanwege de duizeligheid, maar ook een beetje uit schaamte. Het filmpje dat mijn salsapartner en ik traditiegetrouw aan het einde van de les maken voor de cursisten, heb ik finaal verpest. Flink gênant.

Dag 6

Dag 7

Yay, de laatste dag! Wel de moeilijkste, want ik ga een weekend weg met vriendinnen (= veel uit eten). Terwijl zij de lekkerste gerechten bestellen, moet ik de ober vertellen dat ik niks hoef. Pff, ik ben er klaar mee.

Klachten: in een restaurant zitten zonder te mogen eten is een hel.

Ik voel me: toch wel excited omdat de week bijna voorbij is.

Dag 7

Conclusie

Al met al ben ik best enthousiast over Jimmy Joy. Ik denk dat het spul daadwerkelijk een goede vervanging voor normale voeding kan vormen – mits je niet veel waarde hecht aan het sociale aspect van eten. Zelf doe ik dat wel, dus alléén maar shakes drinken vind ik too much. Om even snel onderweg te ontbijten is het daarentegen prima. Volgens Jimmy Joy kan dit ook prima; de poedershakes zijn niet zozeer bedoeld zijn de hele dag lang te consumeren (want: erg saai). Ze moeten vooral een gezonde en makkelijke aanvulling zijn op je ‘normale’ voeding.

Lichamelijk heeft zo'n weekje aan de shakes minder met me gedaan dan ik had ingeschat. Ik had verwacht wel iets te merken aan mijn energielevel of gezondheid, maar ik heb me – op de salsa-avond na – de hele week fit gevoeld. Met mijn gewicht heeft het ook weinig gedaan; ik ben een halve kilo afgevallen. Niet gek, want ik at ongeveer evenveel calorieën als normaal. Prima voedsel dus, als je weinig tijd hebt en toch je voedingsstoffen binnen wil krijgen. Toch ben ik blij dat ik etende gezelschappen niet meer hoef te vermijden en weer gezellig met vrienden aan tafel mag schuiven. Eet smakelijk!

Meer info

Meer weten over de shakes van Jimmy Joy? Of wil je zelf een zak bestellen? Dat kan hier.

Prijs: € 2,- per maaltijd (€ 6,- per dag).

Meer 'Jess test'? Lees hier alle artikelen.