afleren werkw. Uitspraak: [ ˈɑflerə(n) ] Afbreekpatroon: af·le·ren Vervoegingen: leerde af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgeleerd (volt.deelw.) zorgen dat (een slechte gewoonte) bij jezelf of bij een ander ophoudt Voorbeelden: 'Managers moeten afleren dat ze hun medewerkers onvoldoende vertrouwen geven.' , 'een kind het duim...
1) Afwennen 2) Gewoonte opgeven 3) Leren na te laten 4) Ontwennen 5) Verleren 1) Afwennen 2) Ontwennen 3) Vergeten 4) Verleren 
Leren iets niet langer te doen of een fout in het geleerde te verbeteren
zorgen dat je een gewoonte niet meer hebt vb: mijn broer heeft het stotteren afgeleerd
• [ov] leren iets niet langer te doen of een fout in het geleerde te verbeteren.