ontmoeten werkw. Uitspraak: [ ɔntˈmutə(n) ] Afbreekpatroon: ont·moe·ten Vervoegingen: ontmoette (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontmoet (volt.deelw.) (iemand) tegenkomen en persoonlijk contact hebben Voorbeeld: 'Ik weet wie zij is, maar we hebben elkaar nooit ontmoet.' Synoniemen: aantreffen kennis maken met ondervinden samenko...
1) Aanboren 2) Aangaan 3) Aantreden 4) Aantreffen 5) Bejegenen 6) Betreffen 7) Gemoeten 8) Kennismaken 9) Moeten 10) Ondervinden 11) Rencontreren 12) Samenkomen 13) Samentreffen 14) Tegenkomen 15) Trapperen 16) Treffen 17) Vinden 1) Aanboren 2) Aangaan 3) Aantreffen 4) Bejegenen 5) Belegeren 6) Kennismaken 7) Ondervinden 8) Raken 9) Recontreren 10) Rencontreren 11) Samenkomen 12) Samentreffen 13) Samentrekken 14) Tegenkomen 15) Trapperen 16) Treffen 
tegenkomen, treffen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•met iemand kennismaken en een gesprek voeren.
toevallig tegenkomen
toevallig tegenkomen
elkaar met tegengestelde koersen naderen.