Boven alles is Roskam opgelucht. Blij dat hij in deze rare tijden weer in eigen land is. ,,En wat een feest om een broodje frikandel, een harinkje en een tompouce te kunnen eten. Dan weet je dat je weer thuis bent.’’

Lees ook: Situatie van Jetze in Jordanië wordt penibeler, maar plotseling is er hoop

Thuis is trouwens niet Leeuwarden, sinds zeven jaar de uitvalsbasis voor zijn vele reizen, maar Sint Annaparochie. Hier is Roskam opgegroeid. En zijn broer woont er. ,,Ik verblijf nu bij hem, omdat ik mijn eigen huis begin dit jaar heb opgezegd om te kunnen reizen.’’ Na Jordanië zou Roskam nog een paar maanden verder reizen door het Midden-Oosten en Afrika.

Van lockdown naar lockdown

Het coronavirus gooide zijn plannen echter overhoop. Roskam zat vijf weken vast in een beschimmelde kamer in Amman en leefde er van lockdown naar lockdown . Hij zag hoe wegen, pleinen en vliegvelden op slot gingen en hoe militairen de stad vergrendelden en overnamen. Na een week of drie, vier kreeg hij het lastig. ,,Mentaal gaat het minder’’, vertelde Roskam vorige week nog in de LC . ,,De dagen duren te lang en er is geen zekerheid.’’

Lees ook: Dit zijn de verhalen van elf Friezen om utens. Over spooksteden, lockdowns en applaudisseren voor het leger

Plotseling was er hoop. Hij zou meekunnen op een Duitse vlucht, zo kreeg hij te horen van ambassadepersoneel. En toen ging het snel. Het bleek te gaan om een Zweedse vlucht, via Frankfurt. Aan boord was ook plek voor Duitsers en Nederlanders die terug wilden. Roskam twijfelde niet.

Met politie-escorte weggebracht

Maandagochtend begon zijn ‘aftocht’, samen met zo’n twintig andere Nederlanders. De reis verliep prima, vertelt Roskam enthousiast. ,,Ik heb mijn ogen uitgekeken na vijf weken binnen te hebben gezeten.’’ In Amman werd de groep in zes bussen met een politie-escorte naar het vliegveld gebracht, dat volkomen verlaten was. ,,Ook het vliegveld van Frankfurt was helemaal leeg. Mondkapjes en handschoenen waren verplicht bij de vlucht. En alleen als je een uitreisplan had, mocht je in Duitsland het vliegveld verlaten.’’

Zo’n plan had Roskam. In Frankfurt zou hij de trein pakken. Via Duisburg, Arnhem en Zutphen reisde hij naar Zwolle. Hier haalde zijn oudste broer hem op, voor het laatste deel van de trip.

Na een tussenstop in Leeuwarden kwam Roskam dinsdagochtend in alle vroegte (kwart over drie) aan in Sint Annaparochie. ,,Eindelijk thuis!’’ Met zijn broer scoorde hij die dag meteen een paar Hollandse snacks. ,,Wat een avontuur. Onderweg was iedereen erg gastvrij. Het blijft onwerkelijk.’’