سقط جنین در ترکیه در عمل ممنوع است

گل که قصد داشت سقط جنین کند، وقتی محلی را که برای اینکار در منطقه الیبیکیو در استانبول رفته بود، به یاد می ورد، وحشت سرو پایش را فراه میگیرد. او می گوید که "در واقع من فکر می کردم که به یک نوع شفاخانه می روم. در عوض، یک آپارتمان در طبقه دوم یک خانه سه طبقه ای بود. یک مرد با سگرت در دست دروازه را برایم باز کرد. یک آپارتمان با اتاق نشیمن و آشپزخانه. تشناب یا حمامی که در داخل به اصطلاح اتاق خواب بود، به یک اتاق سقط جنین تبدیل شده بود و چپرکت بیمار، کثیف و پر از خون بود."

او در یک محل که به صورت غیرقانونی سقط جنین می کردند و اغلب در آپارتمان های که مورد استفاده قرار نمی گیرند، مواجه شده بود. اما سقط جنین در واقع در ترکیه قانونی است. در قانون آمده است که "تا پایان هفته دهم بارداری، و در صورت که هیچ نگرانی مبنی بر سلامت مادر وجود نداشته باشد، به درخواست زن باردار می تواند سقط جنین انجام شود." در موارد استثنایی، حتی تا هفته بیستم بارداری قانون اجازه سقط جنین را می دهد. اما واقعیت متفاوت از آنچه قانون پیش بینی می کند، است.

ممنوعیت از جانب شفاخانه ها

دویچه وله با چندین شفاخانه تماس گرفت، اما هیچ نماینده ای نخواست در مورد صحبت کند. در عوض: اطلاعات که خشک و به درد نخور بودند، به دست آمد. شفاخانه دولتی در ریس در بحیره سیاه گفته است که در موارد استثنایی سقط جنین در این شفاخانه ممکن است. هیچ دلیل رسمی برای رد سقط جنین از جانب این شفاخانه ارائه نگردیده است. تنها گفته شده است که "ما این کار را انجام نمی دهیم." همچنین در شفاخانه نوشهر در اناتولیای مرکزی، سقط جنین تنها در موارد خاص که داکتران "تهدیدی به سلامت" تعریف کرده باشند، انجام می شود. در مقابل، یک کلینیک خصوصی در غازی عینتاب، در شرق ترکیه، آشکارا اعلام کرده است که "ما اجازه انجام سقط جنین را نداریم و وزارت صحت ما را منع کرده است." وزارت صحت این امر را رد کرده و اشاره به وضعیت قانونی در مورد این امر می کند.

نورسن به عنوان یک پرستار ۳۰ سال در یک شفاخانه دولتی کار کرده است. او می گوید که "سقط جنین در شفاخانه های دولتی بسیار کم صورت می گیرد. برخی می گویند که زنان می توانند این کار را انجام دهند، اما اغلب شفاخانه ها چندین هفته دیرتر برای سقط جنین برای زنان وقت می دهند و شفاخانه های که سقط جنین را سازماندهی می کنند، می توانند تحت فشار قرار گیرند. تلاش می گردد از طریق تغییر وظایف در داخل شفاخانه ها و یا هم با کنترول شدید از حسابداری شفاخانه ها، از سقط جنین جلوگیری کنند."

نورسن، که اکنون تقاعد کرده است، از حادثه ای در یکی از شفاخانه های دولتی در بخش آسیایی استانبول گزارش داده می گوید که "یک زن باردار که ازدواج نکرده بود، به شفاخانه آمده و قصد جدی برای سقط جنین را داشت. اما پرستار و داکتر مسئول این خانم را در خانه اش بازدید کردند و او را متقاعد نمودند، تا کودک را نگهدارد. بنابر آن این خانم نیز همین کار را کرد."

یک خانم دیگری که تقریبا دو و نیم سال به عنوان پرستار در بخش زایمان یکی از شفاخانه دولتی کار می کرد، می گوید که "زنان همواره به شفاخانه های خصوصی برای سقط جنین فرستاده می شدند. "زنان در شفاخانه دولتی سقط چنین کرده نمی توانستند، البته تنها اگر کسی را در شفاخانه می شناختند، موفق می شدند این امر را انجام دهند."

در اینجا مساله پولی مطرح است

براساس یک تحقیق از جانب دانشگاه "قادراس" در استانبول، شفاخانه های دولتی در ۵۳ از ۸۱ ولایت ترکیه سقط جنین را که تنها خواست مادران باشد، رد می کنند. بنابراین در مناطق بحیره مدیترانه و بحیره سیاه هیچ شفاخانه اجازه سقط جنین را نمی دهد. در سراسر ترکیه، از ۴۳۱ شفاخانه دولتی، تنها ۷،۸ درصد، تنها به درخواست زنان اجازه سقط جنین را می دهند. ۱۱،۸ درصد سقط جنین را کاملا رد می کنند.

مری لواو نیل استاد دانشگاه از این امر در ترکیه انتقاد کرده می گوید که "اگر یک زن اجازه سقط جنین را که خواست اش است، نداشته باشد، نقض حقوق اش است. به ویژه زنان که پول کافی در دسترس ندارند، از این محدودیت دولتی بیشتر متاثر اند."

قیمت که برای سقط جنین باید پرداخت، متفاوت است. یک کلینیک خصوصی به درخواست دویچه وله گفته است که برای سقط جنین تا هفته ششم بارداری، ۹۰۰ لیره ترکی محاسبه می کند و هر هفته ای که اضافه می شود، ۱۰۰ لیره بیشتر حساب می کند. سقط جنین پس از هفته دهم ۱۶۰۰ لیره ترکی که معادل حدود ۲۷۰ یورو است، قیمت دارد.

یک قابله از یک شفاخانه دولتی در استانبول که نمی خواهد نام اش افشا شود، اشاره به این امر می کند که حکومت برای سقط جنین که به درخواست زن انجام می شود، نمی پردازد. او می گوید که "عملکرد داکتران با یک سیستم امتیازدهی محاسبه می شود، اما این امر به شفاخانه ها کمک نمی کند، بنابراین شفاخانه ها می گویند که بهتر است این کار را انجام ندهیم." داکتران تنها در صورتی می توانند سقط جنین را انجام دهند که صحت مادر یا کودک در خطر باشد. در دیگر موارد زنان به دیگر شفاخانه ها یا موسسات فرستاده می شوند.

"زنان در یک تنگنا قرار گرفته اند"

سوئل دورسون در بنیاد صحت و برنامه ریزی خانواده در ترکیه کار می کند. او می گوید که محدودیت های متعددی در مورد زنان، بیشتر دلایل سیاسی دارند. او در ادامه می گوید که "در پی این ممنوعیت حقوقی یک ترس وجود دارد، زیرا جمعیت دیگر به سرعت رشد نمی کند." در برنامه های آموزشی اش، او همواره با زنانی که از روش های پیشگیری از بارداری آگاهی ندارند، روبرو می شود. یکی از دلایل این است که شفاخانه ها برنامه های آگاهی دهی برای زنان را ارائه نمی کنند. او در ادامه می گوید که "فضا هر چه بیشتر محافظه کارانه تر گردیده است و همچنین این امر در سیستم صحی نیز بازتاب دارد." اطلاعات در دسترس قرار ندارند و از طرف دیگر در عمل هم منع سقط جنین وجود ندارد. خانم دورسون می گوید که زنان در یک تنگنا قرار گرفته اند.

در سال ۲۰۰۸ رئیس جمهور رجب طیب اردوغان، به عنوان نخست وزیر، اعلام کرد که هر زن باید حداقل سه فرزند داشته باشد. او نظر اش را در مورد سقط جنین دوباره در سال ۲۰۱۲ روشن کرد: "برای من سقط جنین قتل است."

به اصطلاح "دهمین طرح توسعه یی" حکومت فعلی او، قصد سرعت بخشیدن به رشد جمعیت در مراحل مختلف را دارد.

nka, si (Karakaş)