De GGD speelt een belangrijke rol tijdens de coronacrisis. Omroep Brabant kijkt de komende periode achter de schermen mee bij GGD Hart voor Brabant en doet daarvan verslag.

Als de kuren van het koffiezetapparaat in de vaccinatiehal in Veghel het grootste probleem is van prikdag zeven, proef je dat de boel wel aardig draait. 200.000 zorgmedewerkers hebben een afspraak, maar rijen van Efteling-achtige proporties zijn hier niet te vinden.

Zo nu en dan druppelt iemand binnen voor een inenting. Het tempo bijbenen is voor GGD-prikkers een fluitje van een cent. Drie van de acht lijnen zijn vandaag open. 250 ontblote bovenarmen staan op het menu. Volgens Maddy van Lent een schijntje van wat mogelijk is.

Nationaal vaccinatiemoment als climax
‘Houden jullie het nog vol?’, klinkt het sarcastisch. Maddy, verantwoordelijk voor het medische aspect, antwoordt glimlachend. Maar van binnen borrelt het. "We willen los, maar kunnen nog niet." De GGD is afhankelijk van schaarse vaccinleveringen. Hier nu opschalen, zoals Maddy liever ziet, is daardoor niet mogelijk.

Het staat in schril contrast met de snelheid waarmee GGD Hart voor Brabant weken toewerkte naar een climax, in de vorm van het nationale vaccinatiemoment in Veghel. Nota bene tijdens een rondleiding voor de pers kregen Maddy en haar collega’s te horen dat hun GGD de eerste prikken zou zetten. Én dat die over twee dagen zou zijn. Een verrassing. Paniek was er niet, vragen des te meer.

Komt de medicijnkoelkast op tijd? Hebben we naaldcontainers? Zijn er genoeg pleisters? Werkt de internetverbinding wel en hoe zit het met laptops en printers om vaccinatiebewijzen uit te printen?

Het waren brandjes die ook Jos den Dekker moest blussen. Als zzp’er zet hij organisaties op en sinds 30 december doet hij dat als eerste verantwoordelijke op deze GGD-vaccinatielocatie. Een voormalige distributiehal van de Jumbo die eind december nog leeg en smerig was, maar er nu strak ingericht bijligt. Zoveel mogelijk moest af vóór dat iconische vaccinatiemoment.

"Een poppenkast", noemt Jos die vaccinatieprimeur, met tientallen flitsende camera's en toespraken van coronaminister Hugo de Jonge. Bovendien één van puur politiek-symbolische aard, vinden ze hier in Veghel. Die prikvervroeging verandert namelijk niets aan het aantal vooraf vastgestelde vaccins dat GGD Hart voor Brabant deze maand krijgt. En dus kan zetten.

De schatkist van de vaccinatiehal
Onder politiebegeleiding nam Jos een avond eerder de eerste doos Pfizer-vaccins in ontvangst. Het RIVM belde later hoe het gegaan was. ‘Alles is in orde, de koelkast staat op 4,8 graden. Mijn krat bier staat naast de vaccins, ruimte zat.’ Stilte aan de andere kant van de lijn. Na een paar seconden klinkt gelach. “Iedereen was zo gespannen. Dat mag wat minder. Al komt wel binnen hoe bijzonder dit is”, stelt Jos nuchter vast.

Dat merkt hij ook aan de procedures rondom de schatkist van de vaccinatiehal: de koelkast met vaccins. Beveiligers houden hem met binnen- en buitencamera’s 24 uur per dag in de gaten.

De ruimte waar die in staat, is verboden terrein. Alleen Jos heeft de sleutel. “Niemand mag die plek zien, om te voorkomen dat er iets met de vaccins gebeurt. Ze zeggen dat die op de zwarte markt flink wat geld opleveren.”

De prik emotioneert
In de prikhal wordt vandaag nieuw personeel ingewerkt. Administrateur Joyce gaat het goed af en ook gastheer Mark vindt zijn weg op zijn eerste dag. Een ander mag na een paar uur naar huis: dit werk is niks voor hem.

Wie de injectie krijgt, wil daar soms een foto van. Zoals Judith, een verpleegkundige uit Son. Bij haar instelling zag ze ouderen tijdens corona-uitbraken eenzaam sterven. De prik emotioneert. En de foto? "Die gaat in de groepsapp met collega's."

Slapjes na de prik
Een enkeling voelt zich direct na de vaccinatie wat slapjes. Een vrouw ligt daarom buiten het zicht even op bed. "Naaldangst", zegt iemand van Rode Kruis, die een oogje in het zeil houdt. Een Dextrootje, wat water en vijf minuten later gaat het weer.

Jos en Maddy turen door de hal. Ook al balen ze dat de vaccinschaarste de snelheid van het inenten beperkt, komt deze gedwongen 'proefdraaitijd' niet eens zo heel slecht uit. Zeker nu Maddy haar handen ook vol heeft aan andere nog op te zetten vaccinatielocaties.

In Veghel staan deze dagen dan ook vooral in het teken van finetunen: waar valt doorlooptijd te winnen, waardoor de prikprocedure straks geen vijf, maar drie minuten duurt? Het prikken zelf is een koud kunstje. De administratieve afhandeling kost meer tijd en moet anders. Zodat als de vaccins later wél massaal aanwezig zijn, de zo vurig gewenste vaart erin kan komen.

LEES OOK:

Aflevering 1: 1700 auto’s rijden op een dag door de coronateststraat in Den Bosch: ‘Kan ik hier bestellen’