Publikacja użytkownika Martyna Tarnawska

Ludzie mają swoje Runmageddony, a ja mam swoje szkoleniowe maratony 🙈 To było długie, intensywne i na maksa angażujące pięć dni ze szkoleniami: 1️⃣ Personal branding i LinkedIn z zespołem z branży lotniczej (uczestnicy wystrzałowi) 🛩️ 2️⃣ Trendspotting i trendy cyfrowe dla grupy +25 osób z działu innowacji w bankowości 💳 3️⃣ Social media dla świetnych studentów z Uniwersytet SWPS, którzy mieli trafne pytania i umieli w dzielenie się doświadczeniem! Poznałam w sumie 50 nowych osób, każda z nich to nowa historia, ciekawa perspektywa i ogrom wiedzy. Dzięki Wam za wspólne spotkania i dyskusje 👐 Wow, to teraz czas odpocząć! I dlatego powroty pociągami wygrywają :)

W ilu językach mówię płynnie? W jednym, dwóch, trzech... a może czterech, a nawet pięciu?! 💡 Jak myślisz, która wersja językowa w tym filmiku jest autentyczna? ⚡ ... Żadna. Nie nagrałam żadnej z tych wersji językowych. To mój wirtualny awatar i skrypt napisany i nagrany w narzędziu HeyGen 🙈 Tak, marzyłabym by mówić z takim pięknym akcentem po francusku, włosku i mandaryńsku... Wszystko jeszcze przede mną! Nagraliśmy ten filmik pół roku temu dla klienta z branży farmaceutycznej jako wprowadzenie do tematu AI - generatywnej sztucznej inteligencji, tworzenia treści, ale i ich autentyczności i budowania zaufania wśród uczestników. Od tego czasu nie nagrałam żadnego materiału wideo ani audio z wykorzystaniem awatara, gdyż... skończyły mi się limity 🙈 A tak na serio - jestem bardzo czuła na materiały spreparowane i mimo ich naprawdę dobrej jakości (wgrałam do narzędzia tylko jeden, 10-minutowy filmik jako próbka, było to pół roku temu, a technologia rozwija się w zawrotnym tempie...) nie wierzę im jako słuchaczka. Zastanawiam się - czy Wy kwestionujecie i zauważacie fragmenty podcastów nagrane przez AI (mimo głosu Waszych ulubionych mówców) albo wideo-reklamy lub głosowe wersje artykułów? Ma to dla Was znaczenie? ❓ #genAI #AI #contentAI

📝 Should we give this statement a chance? I have my own roadmap (created for my own needs) - a series of questions that allow me to identify whether to give a statement a chance... ✅ Is this statement specific and concise? ✅ Does this statement relate to the meeting's goal? ✅ Does this statement contain new information? ✅ Is this statement devoid of emotions? ✅ Does this statement engage other meeting participants? ✅ Does the statement not violate the principles of ethics and teamwork? What to do if not and a given statement may disturb the flow of the discussion? How to effectively get back on track? In this article in #CheckInNewsletter, I share 9 practices that I continue to practice. Read if you're curious ;) Comment if this content provided you with additional value! ⤵️

4 na 5 marketerów prędzej zrezygnowałoby z wykorzystania social media niż z e-mail marketingu ⚡ (Hubspot 2022) Newslettery przeżywają swój renesans, ale szczególnie te osobiste, pisane przez osoby wpływu (liderów, ekspertów, influencerów), co szczególnie jest bliskie moim preferencjom (wiadomo, ulegam tzw. „confirmation bias", czyli skoro się z czymś też zgadzam, łatwiej zapamiętuję ten fakt i za nim podążam)... Wy chyba też tak macie! Założony na początku roku biuletyn #Checkin zgromadził już 👍 + 2 100 obserwujących dla 🇵🇱 polskiej wersji językowej 👍 + 1 300 obserwujących dla 🇬🇧 angielskiej wersji Newslettery na LI mają jednak kiepski zasięg - średni wynik wyświetlenia 1 artykułu to około 20% średniego wyświetlenia mojego 1 posta. W artykuł wsadzam dużo wiedzy, zapału i doświadczeń, w posty - głównie emocje, pisanie pod wpływem chwili i relacjonowanie świata. Taka rzeczywistość social media :) Od początku miałam plan, by zwalidować (sprawdzić) pomysł na to, czy uda mi się regularnie tworzyć treści (udało się! wyszło osiem odcinków 👍), które są potrzebne innym tworzącym i prowadzącym spotkania (w listach potwierdzacie, że tak 👍). Pora ruszyć dalej - i tutaj proszę Was o podzielenie się opinią. Sonduję temat. Moim planem było przeniesienie newslettera w pełnej formie do zewnętrznego narzędzia mailingowego - przede wszystkim dla dwóch korzyści 1️⃣ dotarcie do każdego subskrybenta i jego skrzynki odbiorczej (jego/jej decyzja, czy otworzy wiadomość, ale nie algorytmu), 2️⃣ mieć pełen dostęp do informacji, kto jest moim subskrybentem (na LI te informacje są trudne do analizy, chociaż - to plus - mocno jawne, tj. od razu widzę profil biznesowy wybranej osoby). Myślałam o przenosinach na Substack, obserwując tam sporo bardzo dobrych newsletterów (Bartek Pucek, Michal Domanski, Piotr Wojciechowski, Katy (Katarzyna) Bak), chociaż niektóre śledzę z innych kanałów ( Wojciech Ławniczak), a także wciąż myślę o Medium pod kątem pozycjonowania (szczególnie treści angielskie). To jednak moje refleksje, ale kluczowi są czytelnicy, dlatego pytam Was - czytalibyście mnie gdzieś indziej? ❓ Gdzie preferujesz czytać newsletter #Checkin? A. Na LinkedIn - lubię mieć wszystkie informacje w jednym miejscu. B. Na Substack - cenię pełny dostęp do treści i większą kontrolę nad subskrypcją. C. Na Medium - interesują mnie także treści poza newsletterem. D. Gdzieś indziej (proszę, daj znać w komentarzu ⤵️). Z góry dziękuję za każdą komentarz i Wasz sygnał 🙌

Tęsknię za niespodziankami i przygodami, jednak mój wellbeing i produktywność mają się najlepiej, kiedy podążam za rutyną i schematami 🙈 Zaczął się 4/4 tydzień programu o zdrowych nawykach - oddechu i śnie - prowadzony przez super ludzi z super firm: Wojtek Jurojc z Zencast i Paweł Pacewicz z Mudita 🙏 Mój ostatni tydzień był rollercoasterem, z którego jeszcze nie schodzę, bo ten tydzień od jutra również zapowiada się intensywnie - 5 dni warsztatów (3 dni biznesowe z Socjomania i 2 dni na uczelni Uniwersytet SWPS). Dam radę? Dam. Po mojej tabelce widać, że wszelkie oderwanie od normy - zarywanie nocy, wczesna pobudka (kto zna pociągi o 6:00 ten wie 🌩️) automatycznie wpływa na jakość snu (często w te dni mam lekki sen, boję się, że zaśpię, męczą mnie koszmary - oczywiście o zaspaniu...). Widzę też, że bardzo wpływają na moją produktywność i dobre samopoczucie. Ćwiczenia oddechowe używam doraźnie - kiedy widzę, że zaczyna ogarniać mnie stres, przytłoczenie, jakiś taki niewymówiony smutek i poczucie beznadziei (znacie? Mam nadzieję, że nie tylko mnie się to wydarza). Szczególnie pomaga mi wtedy takie ćwiczenie 4-7-8. 4 sekundy na wdech. 7 sekund na wstrzymanie oddechu 8 sekund powolne wdychanie powietrza. Mam wrażenie, że to ćwiczenie przywraca taką wolę życia i walki, a na pewno mocno koncentruje - tylko na oddechu 👌 dodatkowo dobrze działa podczas zimnych pryszniców (skręcam temperaturę na moment po wstrzymaniu oddechu, kiedy organizm błaga tylko o oddech 🙈). Wciąż jednak muszę coś zrobić, by te dni inne niż na co dzień - wczesne wyjazdy, długie podróże, spanie po hotelach w trakcie delegacji, nie rozwalały mi produktywności ⚡ A jeśli doczytał_ś ten wpis do końca, koniecznie pozwól sobie na długi, spokojny, nigdzie nie spieszący się oddech 🫁 nie ma za co! #mudita #zencast #wellbeing

📝 Czy dać tej wypowiedzi szansę? Jakie pytania warto sobie samemu zadać podczas moderowania dyskusji, by ocenić, na ile dodatkowa wypowiedź (wtrącenie, anegdota, zabranie głosu) może pomóc, a na ile zaszkodzić dyskusji ⤵ ✅ Czy ta wypowiedź jest konkretna i skondensowana? Jeśli nie - spróbujmy poprosić uczestnika o wyciągnięcie meritum z jego/jej wypowiedzi, zamiast przedstawienia całości historii (wyjątek: potrzebny jest kontekst) ✅ Czy ta wypowiedź nawiązuje do celu spotkania? Jeśli (wydaje nam się, że nie) - spróbujmy przerwać i poprosić uczestnika o konkretne wskazanie, jak ta uwaga/komentarz, może nam pomóc w dyskusji (zakładamy dobre intencje i wykazujemy się szczerą szczerością!) ✅ Czy ta wypowiedź zawiera nowe informacje? Jeśli nie - jest tylko powtórzeniem już omówieniem kwestii, warto ją zapauzować i iść dalej. To szczególnie ważne w kontekście zespołów, które mają tendencję do kręcenia się w kółko i poruszania wciąż tych samych kwestii (np. nierozwiązanych tematów, archiwalnych historii i tak dalej…) ✅ Czy ta wypowiedź jest pozbawiona emocji? Jeśli nie - warto zastanowić się i/lub zapytać grupy, czy te emocje są teraz potrzebne (dla oczyszczenia atmosfery, zbudowania zaufania), czy może zaburzają nam obraz i podejmowanie dezycji, obiektywną dyskusję? (dużo tutaj zależy od celu) ✅ Czy ta wypowiedź angażuje innych uczestników spotkania? Jeśli nie, uczestnicy biernie słuchają, zaczynają bawić się telefonami, tracą uważność - warto zastanowić się, czy wypowiedź faktycznie jest pomocna dla spotkania. ✅ Czy wypowiedź nie narusza zasad etyki i kultury pracy zespołowej? Jeśli narusza (na przykład uczestnik wypowiada się lekceważąco, podważa czyjść autorytet, obraża lub stereotypizuje), warto od razu zatrzymać wybrany komentarz. W innym wypadku może tylko zaburzyć atmosferę spotkania. W tym przypadku warto również po spotkaniu, zaadresować ten wątek 1:1 z wybranym uczestnikiem. Nie ma tutaj pytania, czy ta wypowiedź ma sens… ❓Dlaczego? Po pierwsze, sens wybranej wypowiedzi nadaje grupa - jeśli zaangażuje się, pójdzie danym tropem, wykorzysta daną wypowiedź - oznacza, że jest to dla niej pomocne i warto z tego skorzystać (chyba, że mowa o dyskusjach, które oddalają nas od tematu spotkania). Po drugie, to często nie nasza rola, by wartościować wypowiedzi uczestników. Dopóty widzimy, że nie zbaczamy z głównego toru, a dana wypowiedź może zwiększyć efektywność, dajmy jej szansę. ... czy dodalibyście jeszcze jakieś pytanie do tego? Dajcie znać w komentarzu ⤵ ------------------------------------- Więcej na temat wracacania do brzegu i moderowania dyskusji... znajdziesz w ostatnim odcinku #CheckIn, biuletynu, gdzie dzielę się praktykami ze świata facylitacji, czyli sztuki i nauki prowadzenia spotkań oraz projektowania.

Oto oni! Ponad 20 moderatorów konferencji Leniwce HR 👐 dali czadu! Kiedy moja mama, Beata, opowiadała mi, że pomaganie innym, wspieranie ich zza kulis, wzmacnianie ich potencjału, służenie dobrym słowem, ale i konstruktywną krytyką, często cieszy bardziej niż samodzielne działania... Nie wierzyłam Jej, aż do teraz ⚡ Głównym założeniem tej edycji #LeniwceHR było zrezygnowanie z wystąpień na rzecz formuły Round Tables, czyli pracy przy stolikach małej grupy (do 9 osób) + moderator nad określonym tematem. Formułę stolików poznałam dzięki Szymon Górnik ⛏ i od razu mi się spodobała, bo daje nam, prowadzącym na codzień warsztaty i szkolenia, duże wyzwanie! Dziękuję Kasia Ubysz ♥️, że zgodziłaś się na współpracę w innej formule niż zazwyczaj! Moją rolą było: 🟢 Digitalk, jak zaprojektować stolik i przygotować się do poprowadzenia jako moderator sesji Round Tables 🟢 Konsultacje w podgrupach, gdzie każdy moderator mógł przedstawić swój koncept na stolik i dostać feedback 🟢 Keynote Jak nauczyć się uczyć? Podczas eventu oraz dzisiejsze prowadzenie (a właściwie tylko koordynowanie) rund stolikowych. Moje wnioski są takie - jestem NIESAMOWICIE dumna z każdego z moderatorów, z którym wspólnie pracowałam, a szczególnie zwracam uwagę na: 1️⃣ Poziom dopracowania stolików (struktura, dobór ćwiczeń, przygotowane materiały) były absolutnym sztosem. Z zazdrością podglądałam, jak każdy z moderatorów dobrze się przygotował do wyzwania. Szacunek! 2️⃣ Interakcja i zaangażowanie uczestników - to najważniejszy miernik, czy stolik dał uczestnikom wartość. Tutaj z kolei z przyjemnością podsłuchiwałam wątki na forum, w podgrupach, dzielenie się wiedzą. Mega! 3️⃣ Zaplanowanie nad czasem i presją. Każdy stolik to tylko 90 minut pracy. Podczas konsultacji strasznie nudziłam i powtarzałam, że czasu będzie za mało i moderatorzy muszą mocno kontrolować swoje plany. I tak to sobie wzięli do serca, że żadna sesja się nie przedłużyła, ba! Cała konferencja nie miała nawet więcej niż 5 minut opóźnienia! 👐 To się nazywa szacunek do uczestników i ich czasu :) Wspaniale było być w tej roli, w której mogłam dać światu to, co umiem i kocham - dzielić się jak najlepiej wiedzą. Teraz jestem pewna, że formuła stolikowa zrewolucjonizuje branżę! Dziękuję moderatorzy ♥️ Maja Sylwia Mateusz Jarek Joanka Patrycja Hanka Katarzyna Nicole Daria Marta Sylwia Bartek Patrycja Hubert Dominika Karolina Anna i wszyscy których nie udało mi się wymienić 👐

To chyba jedna z najtrudniejszych rzeczy podczas dyskusji - zawracanie do brzegu, czyli próba zaparkowania na później niektórych wątków i odsiania anegdot oraz dyskusji bez końca... Znacie to? ⚡ Nie mam złotego sposobu na to i nie zawsze mi się udaje, ale! Mam dla Was: ✅ Krótką checklistę, którą mam w głowie, jak zaklasyfikować dane wtrącenie - i kiedy reagować, ✅ 9 pomysłów na praktyki, które mogą pomóc zawracać... albo profilaktycznie, nie zbaczać ;) Zajrzyjcie do ósmego odcinka #CheckIn i koniecznie zostawcie komentarz ⤵️

,,Mimo, że natura się nie spieszy i tak wszystko realizuje". Lao Tzu To moje dzisiejsze #FoodforThought, które pojawiło się kilka dni temu na moim budziku Mudita inie potrafi zniknąć z głowy 🙈 Doszła do tego dzisiejsza lektura o Amor Fati, którą dosłownie można przetłumaczyć jako ,,miłość do własnego losu", czyli 100% akceptację tego, co do nas przychodzi. I tego, co dobre i tego, co złe :) Program well-beingowy, autorstwa Zencast i Mudita, którego celem jest wyrobienie sobie nawyków w dwóch obszarach - sen + oddech, rozpoczęłam podczas krótkiego urlopu w Sopocie. I pewnie Was nie zaskoczę, że kiedy miałam całe dnie dla siebie, absolutny spokój umysłu, bez planów, bez kalendarza, bez stresu... Łatwiej mi było te nawyki wypróbować 🙈 A teraz, kiedy przyszedł kwiecień-pogromca, absolutnie trzy tygodnie zapchane wyjazdami, wystąpieniami, szkoleniami... Nie jest tak łatwo. Walczę, ale czuję, że to walka. Dlatego posłucham Tzu - skoro pośpiech i tak w niczym nie pomoże :) Wy też spróbujcie! PS. Jutro premiera kolejnego odcinka #Checkin, którego byłam pewna, że nie napiszę (z powodu braku czasu), ale... dzisiaj rano w pociągu do Wrocławia złapała mnie wena... I jedna odcinek będzie 👌 do przeczytania jutro :)

Dzisiaj miałam dzień fuckupu. I to nie jednego. Mialam świetne oczekiwania względem dzisiejszych zajęć ze studentami z tematu Service Design. Lubię te zajęcia, wypracowaną strukturę, przygotowane ćwiczenia. I może to mnie zgubiło 🙈 Ostatnio Krystian Zakrzewski publikował post, w którym pytał, czy osoby regularnie prowadzące szkolenia, warsztaty czy zajęcia, stresują się przed. Ja tak, chociaż to raczej mała dawka adrenaliny, bo staram się być na wszystko przygotowana i mieć kilka planów awaryjnych. Zawsze. Ale... Dzisiaj nie miałam planu awaryjnego, że uderzy mnie ze zdwojoną dawką alergia (a potem tabletka na nią zamuli), spóźnię się na zajęcia, a sprzęt nie będzie chciał ze mną współpracować, przez co nie miałam jak wyświetlić prezki i materiałów. Pomyślałam - luz, zaraz na nowo odzyskam energię, zrobię ćwiczenie warsztatowe, a w tym momencie zadzwonię po technika. Tylko że w sali zabrakło materiałów, które miałam mieć przygotowane, a w weekend nie było technika na kampusie 🙈 no i moje otępienie umysłu (to już moja kompletna wina, to był ciężki tydzień i nie zregenerowałam się odpowiednio). Miałam ochotę albo eksplodować albo zapaść się pod ziemię. Żadna z tych opcji nie wchodziła w grę, bo każdy mój ruch obserwowało 30 osób. Ale postarałam się zrobić wszystko, co w mojej mocy, bo... nie miałam innego wyboru. Stwierdziłam, że szybko (a jak ktoś mnie zna, to wie, że szybko w moim wykonaniu to zawsze za szybko) omówię teorię na flipcharcie i przejdziemy dalej. W końcu świat znajdzie jakieś rozwiązanie. Świat nie pomógł i nie stało się nic magicznego. Dalej było stabilnie beznadziejnie. Po dodatkowej przerwie na ogarnięcie siebie i sali, przeprowadziłam się do sali obok, udało mi się uruchomić prezentacje i przewietrzyć głowę. Byłam gotowa! 💪 I wtedy jeden z uczestników dał mi na forum feedback, że nic nie zrozumiał z intro i kompletnie nie wie o co chodzi. To był słuszny feedback, ta część była do powtórki, ale czas, w którym to powiedział, zastrzelił mnie w tamtym momencie. Stwierdziłam, że dzisiaj cały świat chce mi udowodnić, że się do tego nie nadaję. Powtórzyłam więc tylko to, co moi nauczyciele zawsze mówili nam na zajęciach, kiedy się frustrowaliśmy i nie widzieliśmy sensu w kontynuacji. Czyli: Trust the process. Ufaj procesowi. I wtedy jedna z uczestniczek też się zgłosiła z komentarzem. I powiedziała coś, za co jestem jej dozgonnie wdzięczna (dziękuję, jeśli to czytasz 👐): ,, Martyna, ufamy Ci". No i to dało mi skrzydła, na których polecieliśmy do końca zajęć. Nie było perfekcyjnie, mam swoje lessons learned i nauczki dla samej siebie. Jedna z nich jest taka: Bądźcie tymi, którzy dają siłę i werwę innym 💪 dziękuję!