Fluitend en goedgemutst tufte hij enkele dagen voor kerst over buitenlandse snelwegen. Bepakt en bezakt, op weg van woonplaats Monaco naar het ‘echte thuis’ in Uitwellingerga, onder de rook van Sneek. Niet als coureur, maar als zoon en kleinzoon. Als broer, als kameraad van velen. Als familielid dus, en als vriend.

Nummers als Driving Home For Christmas en Going Back To My Roots van respectievelijk Chris Rea en Odyssey zouden niet hebben misstaan tijdens de lange rit terug naar Friesland.

Of, nog beter gezien zijn bemachtigde Formule 1-contract voor 2023: een 90’s-classic als Dreams Will Come Alive van 2 Brothers On The 4th Floor. Want dat dromen soms uitkomen en – over liedjes gesproken - niet altijd bedrog zijn, bewees Nyck de Vries in 2022.

Coureur in de koningsklasse

Hij tekende eerder dit jaar een contract bij AlphaTauri, wordt er vaste coureur in de koningsklasse van de mondiale autosport en maakt bovendien deel uit van de RedBull-familie waartoe ook landgenoot, vriend en tweevoudig wereldkampioen Max Verstappen behoort.

,,Heel eerlijk: er zijn de afgelopen jaren heus momenten geweest waarop ik dacht dat het bereiken van de Formule 1 niet meer zou gaan gebeuren’’, blikt De Vries terug. ,,Ik had er op een bepaalde manier ook vrede mee, ik reed in prachtige andere klassen en bij grote teams. Maar de hoop heb ik nooit opgegeven, het was en bleef onze droom.’’

Een stilte valt, hij slikt een keer. ,,Ik ben er écht enorm dankbaar voor dat het ons gelukt is.’’

‘Ons’. De woordkeuze is geen toeval. Het slaat op het gezin, de familie; de mensen die hem zo na aan het hart zijn. Met vader en zus vertoefde hij in zijn jongste kinderjaren in Italië. Daar, in het walhalla van de kartsport, kon het racetalent van de jonge Nyck het best tot bloei komen. Dat was de hoop, de gedachte.

,,We hebben het met z’n allen gedaan, altijd al, 22 jaar lang. Ik zeg het vaker, maar het is ook echt zo. Dit alles was nooit mogelijk geweest zonder steun van al die mensen die geholpen hebben; familie en alle anderen.’’

‘Ik ben en blijf een Fries’

Dat De Vries naar eigen zeggen dus houdt van deze tijd van het jaar, mag dan ook geen toeval heten. Even niet letterlijk en figuurlijk van hot naar her vliegen, auto in en auto uit. En even niet geleefd worden door de sport. Nee, tijd doorbrengen met de mensen om hem heen, daar waar hij zich zo thuisvoelt: in Friesland. ,,Want ik ben en blijf een Fries, die connectie is er altijd.’’

Het is al vaker gezegd en geschreven: De Vries verloochent zijn roots niet. Al van kleins af aan is zijn helm opzichtig getooid met de Friese pompeblêden. Geen marketingtruc, geen geslijm of dubbele moraal, nee: omdat hij het zelf graag zo wil uitdragen.

,,Het is ook echt mooi om altijd weer terug te keren, hier ben ik thuis. En het is ook prachtig om te horen en te merken hoe mensen in Friesland ook meeleven. Dat doet me goed, waardeer ik ook echt enorm.’’

‘Mijn ambitie bleef’

Deze dagen maken ook dat het besef er meer en meer is dat hij toch echt Formule 1-coureur is. Maakt dat hem een beter mens dan ieder ander? Welnee, maar bijzonder is het hoe dan ook: er zijn talloze racetalenten op de wereld, maar uiteindelijk maar twintig plekken in de F1, het summum der dingen in de autosport.

,,Het is en blijft het hoogste podium. In welke klasse ik ook reed, mijn ambitie bleef”, zegt De Vries over het willen bereiken van de Formule 1. ,,Ondertussen moest ik wel alle opties openhouden als coureur, het zo proberen te sturen dat je alle kanten op kunt: Formule E, WEC (langeafstandsracen, red.), de combi daarvan. Ik deed daarnaast simulatorwerk voor Mercedes, was uiteindelijk ook nog bij veel grands prix als reservecoureur.”

En dus was het elk jaar weer hard werken náást het rijden. De Vries: ,,Fit blijven, veel reizen voor racen, maar ook relaties onderhouden in de racerij. Je moet weten wat er allemaal gebeurt, informatie bijhouden, scenario’s bedenken voor de toekomst.’’

Een zucht, gevolgd door een lach: ,,Het was als jongleren met zes ballen tegelijk.’’

Het hoogtepunt op Monza

Het werd uiteindelijk beloond. Met eerst al testrijden voor Mercedes na de seizoenen in 2020 en 2021, daarna in het afgelopen Formule 1-seizoen ook tijdens vrije trainingen. In die sessies reed hij ook een keer voor Williams en Aston Martin, tussendoor was er een test voor Alpine in Hongarije en na het seizoen maakte hij nog kilometers voor wat uiteindelijk zijn nieuwe werkgever wordt: AlphaTauri.

Maar het hoogtepunt: zijn onvoorziene debuut in september bij Williams, op het circuit van Monza. Daar, in Italië, hoorde De Vries op zaterdag rond het middaguur ineens dat hij mocht invallen bij de Britse renstal als vervanger van Alex Albon. Die had een acute blindedarmontsteking, De Vries stapte in, kwalificeerde zich prima en reed daags erna in zijn eerste F1-race ooit op foutloze wijze naar de negende plek.

En de rest is geschiedenis.

Missie geslaagd dus, op naar de F1 na deze jaarwisseling. Maar achterover leunen is er niet bij voor De Vries. ,,Natuurlijk moet en mag je ervan genieten dat het gelukt is om de Formule 1 te bereiken, het is ook echt mooi dat er van die besefmomenten zijn waarop je weet: het is ons gelukt. Maar tegelijkertijd betekent het nieuwe doelen stellen, er is een nieuwe druk.’’

De verwachtingen zijn hooggespannen

De druk van het willen presteren. De Vries zal niet op zijn lauweren rusten; in elke klasse waarin hij reed, werd hij kampioen of won hij op z’n minst wedstrijden. Dat eerste zal bij AlphaTauri niet gebeuren, dat tweede? Wie weet – nog maar twee jaar geleden won Pierre Gasly voor het zusterteam van RedBull de race in Monza.

Hoe het ook zij: met al zijn ervaring in diverse raceklassen én die in diverse auto’s van afgelopen seizoen, zijn de verwachtingen binnen de Formule 1 hooggespannen. Vriend en vijand weten dat De Vries prima mee kan komen in de koningsklasse van de autosport.

Alle focus kan dus daarop, de tijd van het in de lucht houden van al die ballen is voorbij. ,,De druk is groter, want Formule 1 is het allerhoogste dat je kunt bereiken. Maar overzichtelijker, dat is het leven nu wel’’, zegt De Vries grijnzend.

Voor het eerst in jaren hoefde het tijdens deze feestdagen in huize De Vries dan ook niet te gaan over het worden van een F1-coureur. Maar over het zijn . En over nog veel meer dingen. ,,Want er is meer dan sport, het geluk en de gezondheid van ons allemaal zijn het belangrijkst.”

Qualitytime in It Heitelân

In It Heitelân meldde De Vries zich rond kerst bijvoorbeeld niet alleen voor een familiediner, ook voor een gezellig samenzijn met z’n vaste groep vrienden, fanatiek meelevende kameraden die hem door dik en dun steunden in die tot dit jaar voortdurende zoektocht naar een stoeltje in de Formule 1. ,,Die zie ik natuurlijk ook niet altijd even vaak, fijn dat het rond deze dagen kan.”

Qualitytime, noemt De Vries het. Begrijpelijk, want tijd is in zijn geval ook schaars. Neem deze kerstvakantie – hoewel, vakantie? ,,Vijf dagen op bezoek in Friesland’’, vertelt hij. ,,Dus maximaal ervan genieten met elkaar. Dat is belangrijk.’’

Na de kerst wachtten alweer vijf dagen Schotland, hoewel hij tussendoor ook nog ziekjes was. En dan, na de jaarwisseling? ,,Achttien dagen op trainingskamp, voorbereiden op het nieuwe seizoen. Dat is hoe 2023 gaat beginnen.”

‘Altijd blijven geloven, nóóit opgeven’

Wat voor jaar het gaat worden voor De Vries zal de tijd leren. Maar wat er ook gebeurt, één ding is zeker: wat voor hem altijd een droom was, is het komende jaar realiteit. Of zoals de eerste Friese Formule 1-coureur het zelf verwoordt: ,,Altijd blijven geloven, nóóit opgeven.’’