របាយការណ៍ថ្មីរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលបានបង្ហាញថា អត្រាមរណភាពមាតា និងទារកមានការថយចុះគួរឲ្យកត់សម្គាល់។
យោងតាមការវិភាគរបស់វិទ្យាស្ថានជាតិស្ថិតិឆ្នាំ ២០២១-២០២២ រប្រៀបធៀបរវាងឆ្នាំ ២០១៤ និង ២០២២ បានបង្ហាញថាអត្រាមរណភាពមាតាបានធ្លាក់ចុះពីប្រាំនាក់ក្នុងចំណោម ១ 000 នាក់មក ៤ នាក់ក្នុងចំណោម ១ 000។
អត្រាមរណៈរបស់ទារកទើបនឹងកើតគឺការស្លាប់ចំនួន ៨ នាក់ក្នុង ១ 000 នាក់ក្នុងឆ្នាំ ២០២២ដែលធ្លាក់ចុះពីការស្លាប់ចំនួន ១៨ នាក់ក្នុងចំណោម ១ 000នាក់។
អត្រាមរណៈរបស់ទារកក៏បានធ្លាក់ចុះផងដែរ ពីការស្លាប់ ២៨ នាក់ក្នុង ១ 000 កំណើតមក ១២ នាក់ក្នុង
១ 000 កំណើត។
ការស្លាប់របស់កុមារអាយុក្រោម ៥ ឆ្នាំបានធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងពី ៣៥ នាក់ក្នុងឆ្នាំ ២០១៤ មក ១៦នាក់ក្នុងឆ្នាំ ២០២២ ។
ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលជាតិគាំពារមាតា និងទារក លោកស្រី គឹម រតនា បានមានប្រសាសន៍ថា អត្រាធ្លាក់ចុះនេះគឺជាសញ្ញាល្អក្នុងការថែទាំទារក កុមារ និងម្តាយ។
អ្នកស្រីបានបន្តថា៖ «វាបានថយចុះយ៉ាងខ្លាំងនៅឆ្នាំនេះ ដោយសារតែ រដ្ឋាភិបាល និងសាធារណជនអនុវត្តតាមអ្វីដែលអ្នកជំនាញបានណែនាំឲ្យស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងស្ត្រីក្រោយសម្រាលកូនគួរធ្វើ»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ « អត្រាមរណភាពមាតាកំពុងធ្លាក់ចុះបន្តិច បើធៀបនឹងឆ្នាំ ២០១៤ វាជាដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែវាបានឆ្លុះបញ្ចាំងថា យើងគួរតែធ្វើបន្ថែមទៀត ព្រោះចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៤ មានសកម្មភាពជាច្រើនដើម្បីផ្តល់ចំណេះដឹងដល់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទាំងអស់ ដើម្បីចៀសវាងការស្លាប់របស់មាតា។ អត្រានេះកំពុងធ្លាក់ចុះបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ»។
លោកស្រីបន្ថែមថា ហេតុដូច្នេះហើយ មានច្រើនណាស់ដែលយើងត្រូវធ្វើ ដើម្បីជំរុញឱ្យកាន់តែខ្លាំង ដើម្បីកាត់បន្ថយអត្រាមរណភាពមាតា ដូចជាការបង្រៀនស្ត្រីមានផ្ទៃពោះអំពីការថែទាំខ្លួន។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា សេវាសុខភាពនៅមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋសម្រាប់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះត្រូវតែពង្រឹង ហើយស្ត្រីមានផ្ទៃពោះត្រូវតែយល់ដឹងបន្ថែមទៀតអំពីសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ។
លោកស្រីថា៖ «ការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានគឺជាហេតុផលដែលធ្វើឲ្យអត្រានេះធ្លាក់ចុះ។ មាតាបិតាដែលធានាថាកូនរបស់ពួកគេត្រូវបានចាក់បញ្ចូលវ៉ាក់សាំងជាកាតព្វកិច្ចទាំងអស់ក៏បានកាត់បន្ថយអត្រាមរណភាពរបស់កុមារផងដែរ»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី អាហារូបត្ថម្ភនៅតែជាកង្វល់ ហើយត្រូវធ្វើបន្ថែមទៀតដើម្បីធានាថាកុមារទទួលបានអាហារូបត្ថម្ភត្រឹមត្រូវ។
ទីប្រឹក្សានៃគម្រោងសន្តិសុខស្បៀង និងអាហារូបត្ថម្ភ GIZ-ពហុវិស័យ លោកស្រី Sanne Sigh មានប្រសាសន៍ថា ប្រទេសកម្ពុជា ការកត់ត្រាអត្រាមរណភាពមាតា និងទារកទាប គឺជាអ្វីដែលមន្ត្រីមានមោទនភាព។
លោកស្រីថា៖ « ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អាហារូបត្ថម្ភក៏ប៉ះពាល់ដល់អត្រា ដូច្នេះយុទ្ធនាការយល់ដឹង (ការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយាសង្គម) អំពីអាហារ និងអាហារសម្រន់ណាដែលល្អសម្រាប់កុមារ និងរបៀបដែលវាអាចធ្វើទៅបានគួរតែត្រូវបានបង្កើន។ គ្រួសារ និងកុមារផលិតដើម្បីធ្វើការជ្រើសរើសដែលមានសុខភាពល្អ»។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ « ការគ្រប់គ្រងអាហារ ការវេចខ្ចប់ និងអាហារសម្រន់ដែលផ្តោតលើកុមារ។ ជាពិសេសលើសមាសភាពអាហារូបត្ថម្ភ ការទាមទារដែលមានសុខភាពល្អ និងការបន្ថែមវីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែ ធ្វើឱ្យផលិតផលមើលទៅមានសុខភាពល្អ»។
លោក ជា សំណាង សហប្រធាននៃ WASH and Nutrition Sub-Working Group (W&N SWG) បានមានប្រសាសន៍ថា កុមារដែលខ្វះអាហារូបត្ថម្ភមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយចុះខ្សោយ ដែលធ្វើឲ្យពួកគេងាយឆ្លងមេរោគ។
ដូច្នេះ អន្តរាគមន៍ WASH គឺជាឥទ្ធិពលដ៏អស្ចារ្យលើការការពារជំងឺរាគរូស ការឆ្លងមេរោគប៉ារ៉ាស៊ីតពោះវៀន និងជំងឺផ្សេងៗ។
លោកស្រី Sanne ក៏បានបន្ថែមថា អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនដែលធ្វើការលើ WASH និងសមាហរណកម្មអាហារូបត្ថម្ភ បានបង្កើតផ្ទាំងរូបភាព ខិត្តប័ណ្ណ វីដេអូ យុទ្ធសាស្ត្រផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថសង្គម (SBCC) ជាដើម សម្រាប់ចែកចាយ និងអប់រំដល់សហគមន៍៕
ប្រែសម្រួលដោយ៖ សុ ជាតា