.

Nawigacja pokazuje 430 km prosto.
Jadę więc w kierunku zachodzącego słońca.

A później wracam. Do pracy. W jej absolutnie najgorszym wydaniu.

rented cars

Całą drogę zastanawiałam się co jest nie tak z tym samochodem.
Coś ze skrzynią biegów, skoro nie mogę wrzucić szóstki.
Dopiero pod pracą zorientowałam się, że mój samochód ma (i zawsze) miał pięć biegów.

seville

Czas zatacza koło.
A ja wracam tam, gdzie już nie miało mnie być.
Do starych znajomych i przerwanych rozmów.

time(lessness)

Jeszcze nigdy pojęcie czasu nie było tak względne.
Gdzieś, w dniu, w którym nie zauważyłam, skończyło się lato.

je ne regrette rien

Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek pracowała tak ciężko.
Nie ma jednak mowy o niezadowoleniu.
Lubię. Naprawdę lubię to, co robię.

right now

Jest wcześnie i wciąż dość chłodno.
Mam na sobie białą koszulę i ciemną marynarkę.
Szybki krok i telefon w ręce.

Czuję, że jestem na swoim miejscu.
Mimo skrajnego zmęczenia.

who would have thought

Góry wzbudziły we mnie zachwyt, o którym nigdy bym siebie nie podejrzewała.
Przyniosły spokój i wytchnienie.
A wszystko to podczas służbowego spotkania.

two years after

Przyjechałam innym samochodem i zatrzymałam się w innym hotelu.
Reprezentuję inną firmę, choć zakres szkolenia jest identyczny.

Pozwalam sobie wierzyć w to, że mimo upływu czasu, przyjechałam taka sama.
Z podobną czerwienią na paznokciach.

renouveau

Rano świeci słońce, a w tle śpiewa Zaz.
Idę tak okrężną drogą, jak to tylko możliwe.

:)

Im dłużej pracuję, tym mniej rzeczy mnie dziwi.
Szkolenia rozpoczynające się o 23:00 przyjmuję więc ze zrozumieniem.

week(not-end)

Wieki temu obiecałam sobie, że nie będę osobą, która od poniedziałku czeka na weekend.
Nie czekam więc. Cieszę się dniami, które są.
Mimo, że czasem do weekendu i późnego śniadania tęskno.

be my f•••••• Valentine

Jadę o świcie.
Spotykam się z klientem, a wracam dopiero wieczorem.
I naprawdę, naprawdę to lubię.

W tle Ketil Bjørnstad.
Bez Niego nie wsiadam do pociągu.

stay cool

Wieczorem odstawiam służbowy samochód i wracam autobusem.
Nie ma mowy, żeby poprzewracało mi się w głowie.

before

Wszyscy wydajemy się być trochę nie na miejscu.
Walczymy z ciemnością i sennością. Choć niekoniecznie w tej kolejności.
Jeszcze przed 6:00. Nim świat się obudzi.

bittersweet

Spotykamy się w piątek. Po pracy, choć już nie tej samej.

Jest wino.
Są rozmowy o wszystkim i tańce.
Jest tak słodko-gorzko, jak to tylko możliwe.

till now

Widać potrzebowałam trochę czasu.
Białego biurka z filiżanką kawy.
Różowawej bluzki i kilku rozmów.
Trochę czasu, by poczuć, że ta praca to może być to.

slow life

Im więcej mam pracy, tym bardziej doceniam niespieszne śniadania.
Gazetę czytaną w łóżku.
I ten cały slow life, o który tak trudno.

last day

Żegnam się.
Piszę maile i robię porządki w segregatorach.

Nijak nie mogę zapanować nad wszechogarniającym poczuciem żalu za tym, co tu zostawiam.

jeudi

Nie zważając na ogrom pracy, obowiązków i terminów, których przekroczyć nie można, w czwartkowy wieczór jedziemy na koncert.
Trzeba mieć czas na życie.

c.

Siedzimy w ogrodzie. W popołudniowym słońcu.
Omawiamy strategię rozwoju.

To może być naprawdę fajna praca.